فضل الله میردریکوند
چکیده
مقدمه: سیر بالینی و جنبه‌های حسی یا هیجانی درد ادراک‌شده تحت تأثیر عوامل روانی و اجتماعی قرار دارد. بنابراین؛ هدف پژوهش حاضر بررسی مدل ساختاری ادراک درد در بیماران مبتلا به درد مفاصل مقاوم به درمان بر اساس ویژگیهای شخصتی و طرحوارههای ناسازگار اولیه با نقش تعدیل‌کننده حمایت اجتماعی، بود. روش: در این پژوهش توصیفی- همبستگی تعداد ...
بیشتر
مقدمه: سیر بالینی و جنبه‌های حسی یا هیجانی درد ادراک‌شده تحت تأثیر عوامل روانی و اجتماعی قرار دارد. بنابراین؛ هدف پژوهش حاضر بررسی مدل ساختاری ادراک درد در بیماران مبتلا به درد مفاصل مقاوم به درمان بر اساس ویژگیهای شخصتی و طرحوارههای ناسازگار اولیه با نقش تعدیل‌کننده حمایت اجتماعی، بود. روش: در این پژوهش توصیفی- همبستگی تعداد 371 بیمار مبتلا به درد مزمن مفاصل به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه شخصیتی نئو - فهرست پنج عاملی کاستا و مک کری (NEO-FFI)، مقیاس طرحوارههای ناسازگار یانگ - فرم کوتاه (YSQ-SF)، مقیاس حمایت اجتماعی شربورن و استووارت (MOS-SSS ) و فرم کوتاه پرسشنامه درد مک گیل (SF‑MPQ) پاسخ دادند. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها به روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم‌افزار SPSS ورژن 20 و Smart-PLS ورژن 3 انجام شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از همبستگی معکوس و معنی‌دار ویژگیهای شخصیتی برونگرایی، گشودگی به تجربه، توافق‌پذیری، با وجدان‌بودن و همه مولفههای حمایت اجتماعی و همبستگی مثبت و معنادار ویژگی شخصیتی نروزگرایی و طرحوارههای ناسازگار اولیه با ادراک درد در بیماران مبتلا به درد مزمن مفاصل مقاوم به درمان بود. همچنین، اثر تعدیل‌کننده حمایت اجتماعی در تحلیل مسیر ارتباط بین متغیرهای پنهان مدل معنادار بود. نتیجه‌گیری: پزشکان و متخصصان بهداشت روان می‌توانند از این نتایج برای اهداف درمانی و پیشگیری از وضعیت هیجانی منفی بیماران مبتلا به درد مزمن در تصمیمات بالینی و غیر بالینی استفاده کنند.
